ตามติดโครงการ The Cooperation ปี 2 ตอน 8/8 “Final Product” with Material Connexion Bangkok

เรื่อง : วิสาข์ สอตระกูล / สุวิทย์ วงศ์รุจิราวาณิชย์

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

แม้จะได้แนวทางการออกแบบงานขั้นสุดท้ายแล้ว แต่ อ.กฤษณ์ ก็ยังไม่หยุดเล่นสนุกกับตัววัสดุ โดยล่าสุดเขาได้นำเศษเซลลูโลสแบบเปียกมาลองม้วนๆ ปั่นๆ ให้เป็นเหมือนเส้นด้ายกลมๆ ขนาดใหญ่บ้างเล็กบ้าง จากนั้นก็ลองนำมาสานขัดกันและทุบให้แบนลงจนดูคล้ายกับ “หนังจรเข้ ซึ่ง อ.กฤษณ์ คิดว่าเขาจะลองนำเทคนิคนี้มาผลิตเป็น texture ชั้นบนสุดของกระเป๋า และตั้งใจจะลองขึ้นรูปกระเป๋าใบนี้แบบไร้ตะเข็บทั้งใบ (ด้วย mold เพียงชิ้นเดียว)

อ.กฤษณ์ หวังไว้ว่ากระเป๋าชิ้นสำเร็จใบนี้จะดูใกล้เคียงกับผลิตภัณฑ์จากหนังจรเข้เทียมมากที่สุด ส่วนกระเป๋าอีกใบที่กำลังผลิตอยู่ ก็หวังว่าจะออกมาใกล้เคียงกับ Hermes 'Birkin' ไม่ผิดเพี้ยน ซึ่งอันนี้ก็คงต้องรอดูกันในนิทรรศการจริงว่าจะ “เหมือนแค่ไหน” และจะสมกับแนวคิดเรื่อง Sustainable Craft Replica ที่เขาวางไว้แต่ต้นรึเปล่า

ทีมงานคู่นี้ได้นำแนวคิดและข้อแนะนำจากเวิร์คชอปครั้งก่อนไปพัฒนาต่อยอดเป็นต้นแบบผลิตภัณฑ์จริง แต่ผลปรากฏว่า “ต้นแบบเก้าอี้” ที่ทำขึ้นยังติดปัญหาสำคัญอยู่ 2 จุด คือ

1. นุ่นที่ยัดไว้ในแต่ละช่องมีความแข็งอัดกันแน่น ทำให้ไม่สามารถกดเป็นที่นั่ง Stool หรือเป็นเก้าอี้ในลักษณะ Bean Bag ได้

2.  เมื่อทีมงานลองลดปริมาณนุ่นลง ตัวเก้าอี้ก็กลับยวบเกินไปจนไม่สามารถรักษารูปทรงในขณะที่นั่งได้

ด้วยเหตุนี้ทีมงานจึงจำเป็นต้องปรับปรุงรูปทรงและแพทเทิร์นของเก้าอี้ใหม่อีกครั้ง โดยมีรายละเอียดดังต่อไปนี้

1.  แทนที่จะม้วนชิ้นงานเป็นวงกลม (รูปโดนัท) แล้วผูกเชือกเพื่อขึ้นรูปเป็นเก้าอี้ ทีมนักออกแบบได้ปรับแพทเทิร์นใหม่โดยเย็บเก้าอี้ให้เป็นรูปโดนัทตั้งแต่ต้น รวมทั้งมีการเดินด้ายเสริมเพื่อจะสร้าง ‘รอยพับ’ เป็นไกด์ให้กดปรับรูปทรงเป็นเก้าอี้ได้ง่ายขึ้น (ซึ่งเมื่อพับแล้วก็จะมีส่วนรองนั่งพร้อมพนักพิงที่ชัดเจน) สังเกตว่าแพทเทิร์นที่พัฒนาขึ้นใหม่นี้สามารถควบคุมรูปทรงของเก้าอี้ได้ดีขึ้นมาก ไม่เกิดปัญหาการยุบตัวเหมือนเก่า

2. สำหรับการยัดนุ่น ทีมงานยังคงแนวคิดเรื่องการ ‘แบ่งห้อง’ ที่แยกเป็นอิสระ แต่ชิ้นงานตามแพทเทิร์นใหม่จะไม่สามารถถอดนุ่นแต่ละห้องออกมาซักได้ ต้องอาศัยวิธีทำความสะอาดแบบทั้งตัวแทน
 

นิพิฐพนธ์พยายามจะเล่นสนุกกับ ‘วงปี’ ในท่อนซุงที่เขาม้วนขึ้นใหม่ โดยเริ่มจากการลองสร้างลวดลายแปลกๆ ที่ไม่ใช่แค่วงกลมหรือวงรีธรรมดาๆ (เช่น รูปทรงดอกไม้ ฯลฯ) ทั้งนี้เพื่อจะเน้นย้ำความพิเศษ หรือความ unique ของตัววัสดุนี้ให้โดดเด่นยิ่งขึ้น นอกจากนั้น เขายังอยากจะเพิ่ม ‘สีสรร’ ที่แปลกตาเข้าไปในเนื้อไม้แต่ละชั้นด้วย (เช่น ใส่สีฟลูออเรสเซนต์, สี glow in the dark) เพราะเขาคิดว่าองค์ประกอบใหม่ๆ เช่นนี้แหละที่จะครีเอท Wow Factor ให้กับการนำวัสดุตัวนี้ไปประยุกต์ใช้งานในอนาคตได้  ความคาดหวังของนิพิฐพนธ์ต่อวัสดุตัวใหม่นี้คือ เขาอยากให้มีใครนำมันไปต่อยอดเป็น architecture products ที่เล่นกับเรื่องแสงหรือเรื่องบรรยากาศ เช่น อาจจะเป็นขั้นบันไดหรือราวบันไดที่เกรนไม้เรืองแสงได้ (ให้ประโยชน์ด้านความปลอดภัย) หรืออาจจะเป็นผนังตกแต่ง หรือเป็น wood feature ในสวนที่ทำให้เกิดบรรยากาศใหม่ๆ เป็นต้น 

สำหรับในนิทรรศการที่จะเกิดขึ้นต่อไป นิพิฐพนธ์คิดว่าจะลองนำวัสดุตัวใหม่นี้ไปออกแบบเป็นเฟอร์นิเจอร์ เช่น เป็นโต๊ะหรือประตู ทั้งนี้เพื่อจะทำให้ตัววัสดุดูมีความน่าสนใจยิ่งขึ้น ผู้ชมสามารถเห็น ‘สัจจะของวัสดุ’ อย่างชัดเจน และที่สำคัญคือสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับตัวชิ้นงานได้ด้วย

ขนิษฐาได้นำแพทเทิร์นลายผ้าทั้ง 3 แบบไปทดลองทอที่โรงงานไทยนำโชคฯ โดยมีช่างผู้เชี่ยวชาญช่วยร้อยเส้นด้ายยืนพร้อมป้อนคำสั่งวิธีการยกตะกอบนเครื่องจักรอุตสาหกรรม เธอเล่าว่ากระบวนการนี้ใช้เวลาไปเกือบ 3 วัน เนื่องจากแพทเทิร์นที่ออกแบบไว้มีความละเอียดซับซ้อนมาก

ส่วนในรายละเอียดด้านการเลือกเส้นใยนั้น ขนิษฐาใช้เส้นใยฝ้ายมาตั้งเป็นเส้นยืนทั้งหมดเพื่อความแข็งแรง แต่ส่วนของเส้นพุ่งเธอได้เลือกเส้นใยธรรมชาติที่มีอยู่ในโรงงานมาทดลองทอ เช่น เส้นใยสับปะรด เส้นใยข่า เส้นใยบัว เส้นใยผักตบ เส้นใยไผ่ เส้นใยฝ้ายเขียว เส้นใยฝ้ายน้ำตาล ฯลฯ

ซึ่งจากการทดลองก็พบว่าเส้นใยที่มีขนาดใหญ่และหนาจะทำให้เกิดลวดลายที่ชัดเจนกว่าเส้นใยที่มีขนาดเล็ก และการใช้เส้นใยที่แตกต่างกันนี้ก็ทำให้ผ้าทอทั้งผืนมีผิวสัมผัสที่ต่างกันไปด้วย

นอกจากนั้น ขนิษฐายังให้ความสำคัญกับการทำทรีตเม้นท์ผ้าในตอนจบ โดยเธอกล่าวว่าขั้นตอนนี้จะปรับผิวสัมผัสสุดท้ายของผ้าทอให้นุ่มลง เหมาะกับการนำไปใช้งานมากยิ่งขึ้น ที่สำคัญการทำทรีตเม้นท์ผ้านี้อาจช่วยเสริมให้เส้นใยธรรมชาติบางชนิดดูสวยงามขึ้นอีก อาทิเช่น ใยฝ้ายเขียวเมื่อนำมาผ่านการทรีตเม้นท์ก็จะเห็นสีเขียวที่ชัดเจนยิ่งขึ้น (การทำทรีตเม้นท์ผ้ามีหลายวิธี ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ด้านประโยชน์ใช้สอยและความงาม)